اولویت های من برای زندگی کیان

من می‌دانم که فرزندم شاید نابغه بزرگی نشود
شاید دانشجوی نمونه‌ای نباشد
شاید حتی دانش آموز درس خوانی هم نباشد اما بی شک انسان بزرگی خواهد شد
فرزندم کسی می‌شود که قدر رنگ‌ها را می‌داند
ارزش بوها را می‌داند
ارزش زندگی و لبخند را میداند
از ته دل میخندد
احساس خوشبختی میکند چون زندگی را آسان میگذراند
بدون استرس و با خیال راحتی که من برای فراهم کردنش تمام آسایش و آرامشم را فدا میکنم
تک تک ثانیه‌هایی که چیزهای ریز زندگی را می‌بیند از خودش، وجودش، تک تک سلول‌های بدنش، از من و پدرش، از مردم کشورش و از خدای خودش راضی است
فرزندم کسی می‌شود که دیدنش حس خوبی به بقیه می‌دهد
فرزندم کارهای بزرگی برای آدم‌ها می‌کند
و از همه مهم تر یادش نمی‌رود که با لبخند کوچکش روز آدم‌های غمزده ِعصبی از همه جا نا امید و از همه شاکی را عوض کند
من بعد از همه درس‌هایی که خوانده‌ام، بعد از کنکور و همه تست‌هایی که زده‌ام به این نتیجه رسیده ام!
من مثل خواهرم بخاطر موفقیت تحصیلی پسرم حاضر نیستم هر کاری کنم
پسرم باید با علاقه هر کاری را انجام دهد
تنبل کلاس باشد بهتر از این است که بخاطر ننوشتن مشق تنبیه شود و اشک بریزد
احساس امنیت و ارامش و عشق و محبت اولویت من برای زندگی کیان است