بدون عنوان
زندگی تصویریست!
قلم و کاغذ و رنگش از توست.
قلمت را بردار
و به نقاشی آن همت کن!
گاه گاهی دو سه گامی
به عقب پای گذار و تماشایش کن.
گر پسندیدی آن,
حرفی نیست.
غیر از آن بود , هنوز ,
کاغذ و رنگ و قلم در کف توست...
تا زمانی باقیست
قلمت را بردار
و به رنگی خوش تر
روشن و روشن تر
نقش دیگر انداز
و به پیکار سیاهی پرداز.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی